Pages

Labels

Showing posts with label rinkal. Show all posts
Showing posts with label rinkal. Show all posts

Thursday, 4 April 2013

ڇا پيپلز پارٽي وٽ سنڌي هندن لاءِ ڪو جواب آهي؟

اليڪشن جا ڏينهن ويجهو ايندا پيا وڃن تيئن تيئن پارٽين اندر ٽيڪٽن تي جهيڙو ٿيندو ويندو جن کي ٽيڪٽ ملندي اهي خوش ۽ جن کي ٽيڪٽ نه ملندي اهي ناخوش ٿيندا. پارٽين کي ٽيڪٽن ڏيڻ کان اهو ڏسڻ گهرجي ته اهي ڪهڙن کي ٽيڪٽ ڏئي رهيا آهن؟ پيپلز پارٽي اندر جيڪي اختلاف ٿيندي نظر اچن پيا ۽ ٽيڪٽن تي ناراضگيون به نظر اچي رهيون آهن انهن سڀني کي هڪ پاسي تي رکي، ڇا پيپلز پارٽي وٽ ڪجهه رهجي ويل مسئلن جا جواب آهن؟ سنڌ ايتري سادي ناهي رهي هن پنهنجي سيني تي ڪيترائي گهاوَ جهليا آهن اڄ جڏهن اليڪشن جي موسم وري آهي ته پوءِ سڀني پنهنجا چهري ڪڍيا آهن. اسان پهرين به لکندا آيا آهيون ته نِج عوامي اليڪشن پاڪستان ۾ ٿيڻ کي خواب جيان آهي جنهن رياستي جو ڪنٽرول اسٽبلشمينٽ جي هٿن ۾ هجي جتي ڪجهه مهينن اندر رانديگر ملڪ جا سياستدان بڻجي وڃن اهڙي نظام مان عوام کي ڪهڙي اُميد هوندي؟ پر ان جي باوجود به ڪجهه سوال پيپلز پارٽي ڏانهن اُٿن ٿا جن جا جواب سڄي سنڌ ٻڌڻ چاهي پئي ته آخر پيپلز پارٽي پنهنجي دور ۾ سنڌي هندن جي زخمن تي مرهم ڇو نه رکيا؟ ڇا پيپلز پارٽي وٽ سنڌي هندو نارين جي اغواه ٿيڻ واريون خبرون نه هيون ايترو ئي نه پر ڇهن سالن جي نينگري وجنتي سان ٿيندڙ زيادتي تي پ پ پارٽي جيئن خاموش رهي ان جي ڄاڻ به سڀني کي آهي. هاڻي جڏهن پ پ پارٽي اليڪشن جي ميدان تي لهندي پوءِ يقينن پاڻ کي بهتر پيش ڪرڻ جي ڪوشش ڪندي هن ڀيري پ پ پارٽي پاڻ کي مظلوم پيش نه ڪري سگهندي. پ پ پارٽي کي شايد خبر هجي ته سنڌ ۾ اڪثريت ووٽ سنڌي هندن جا آهن جيڪو ڪجهه انهن سان ٿي گذريو آهي انهن جي لاءِ ڪٿان کان عذر پيش ڪندي؟ چڪ سانحي ۾ شهيد ٿيل ڊاڪٽرن جي قاتلن کي سزا ڏيڻ بجاءِ ان ڪيس جا قاتل آرام سان آزاد ڪيا ويا. سنڌ اسيمبلي کان زوري مذهب تبديل ڪرائڻ خلاف هڪ بل پاس نه ڪري سگهي. ان جي لاءِ ڇا پيپلز پارٽي اهو چوندي ته هن ڀيري ووٽ ڏيو اسان توهان کي بل پاس ڪري ڏيکارينداسين مطلب سنڌي هندن سان جيڪي ظلم ٿيا انهن تي مرهم نه رکي سگهياسين پر ٻئي دور حڪومت ۾ بل پاس ڪرائينداسين. ۽ سنڌ جا اصل رهاڪو اهو ٻڌي ووٽ ڏئي ڇڏيندا ائين ئي پ پ پارٽي جي ميمبرن سمجهيو آهي؟ اها انهن جي وڏي غلطي آهي، ڇاڪاڻ جو صرف نارين جي اغواه وارا ئي ڪيس ناهن پر ٿر ۾ جيڪو ڪجهه اتان جي ماڻهن سان ڪيو ويو اهو به پ پ پارٽي کي ياد رکڻ گهرجي جو انهن ڪوئلي جي پراجڪٽ ۾ مقامي ماڻهن کي کڻڻ بدران ٻين صوبن جي ماڻهن کي کيون ويو. غريب ماڻهن کي صرف آسيرا ڏينا ويا. انهن کي نوڪريون به نه ڏنيون ويون. ان ڪري پيپلز پارٽي واضح ڪري ته آخر انهن وٽ سنڌي هندن جي لاءِ ڪي جواب آهن؟ ايترو ئي نه پر ڪراچي ۾ رام مندر تي بلڊوز گهمائيندڙ خلاف ڪو نوٽس نه ورتو ويو اهو ئي بلڊوز جيڪڏهن ڪنهن وزير جي گهر مٿان گهمايو وڃي ها ته ڇا پ پ پارٽي خاموش رهي ها؟ پيپلز پارٽي پنهنجن هٿن مان سنڌي هندن جا ووٽ ڪمزور ڪيا آهن هي اهي ماڻهو هئا جيڪي بيوفائي تي خاموش رهندا آيا پر جڏهن انهن تي ظلم ٿيا ته اتي حڪومت ۾ رهندڙ پ پ پارٽي مدد به نه ڪئي پوءِ سنڌي هندو ڪهڙي بنياد تي ووٽ ڏين؟ پيپلز پارٽي کي ڇا خبر نه هئي ته ڳجها هٿ سنڌي هندن تي ظلم ڪرائي انهن جي ووٽ کي ڪمزرو ڪري رهيا آهن پر انهن پنهنجي ووٽ کي به بچائڻ جي پرواهه نه ڪئي، هاڻي جڏهن اليڪشن جي مند آئي آ ته پوءِ انهن وٽ سنڌي هندن تي ٿيندڙ ظلم تي ڪو جواب آهي؟ 


وينگس

Thursday, 17 May 2012

Rinkle Kumari Letter to the Mother!!! ها! تون منهنجي ساهه ۾ اڄ به آهين...!

Rinkle Kumari Letter to the Mother!!!
ها! تون منهنجي ساهه ۾ اڄ به آهين...! 
وينگس


ڪاش!
مان جنم نه وٺان ها،
هي زندگي منهنجي حصي ۾ آئي،
ڇا مان صرف آذاب سهڻ لاءِ دنيا ۾ موڪلي ويس؟
جيڪو ڪجهه منهنجي ڪنن تي پيو،
مان هر هڪ لفظ تي ايمان آڻي،
دل کي سمجهائڻ ۾ پئجي ويس ته نه ائين ناهي،
هي سڀئي ڪارا ڪڪر هڪ ڏينهن هٽي ويندا،
هڪ ڏينهن کليل آسمان هيٺان تون ۽ مان آزاد پکين جيان پَرَن کي هوائن جي لهر تي ڇڏينداسين،
هي ناانصافي ۽ اڻبرابر صرف ڪجهه پلن لاءِ آهي،
مون کي اهو ئي ٻڌايو ويو هو،
پر سڀ ڪوڙ ۽ دوکو آهي،
هي جيڪو ڪجهه پاٽ پڙهايو پيو وڃي،
سچائي سان ڏسو ته ان جو وجود ڪٿي به نه ٿو ملي،
وقت جي ڪٽهڙي ۾ مون کي گهليو ويو آ،
مون کان سوالن مٿان سوال ڪيو وڃي ٿو،
اڄ مان به هڪ سوال ڪرڻ چاهيان ٿي،
ڇا هڪ عورت جي روپ ۾ پيدا ٿي مون گناهه ڪيو؟
ڇا خوابن کي پنهنجي دنيا ۾ آڻي گناهه ڪيو؟
اڙي! مون وري وڏي غلطي ڪئي، پنهنجي دنيا نه پر توهان جي دوکيباز دنيا ۾ مون خواب ڏسڻ جي وڏي تاريخي غلطي ڪئي آهي،
جنهن سماج ۾ انصاف ۽ برابري سان گڏ سچائي جي ڪا جڳهه ئي ناهي، اتي پيار ۽ اصولن جهڙا لفظ کوکيلا لڳن ٿا،
انهن لفظن ۾ روح جو وجود ئي ناهي،
پوءِ ڇو منهنجي ڪنن تائين توهان انهن لفظن کي پهچايو؟
جتي مان ئي گناهگار هجان،
جتي مون کي سرعام سماج ۾ ائين گهليو ويو،
جيئن ڪجهه صديون پهريون حضرت عيسيٰ کي گهليو ويو،
ڪاش!
مان جنم نه وٺان ها،
ڪاش! مان هي هيڏو سارو ڪوڙ تي ٻڌل دوکيباز جهان نه ڏسان ها،
اسان جن جنم وٺي، ظلم جا ڦٽڪا پاڻ تي جهليا،
۽ پوءِ به ڪٽهڙي ۾ بيهاري چيو ويو،
تون وڏي ڏوهاري آهين،
ها....ها...ها.... مان وڏي واڪي چوان ٿي ته مان ڏوهاري آهيان،
ڇو جو مان جنم ورتو،
منهنجو جنم وٺڻ ئي وڏو گناهه آهي.
ڪاش! ائين ٿئي ها،
ته مان جنم نه وٺان ها. (هلينا)
مون کي سمجهه ۾ نه ٿو اچي ته مان جيڪو ڪجهه توڏانهن لکي رهي آهيان ڇا مان اهو ايمانداري سان قلم بند ڪري سگهندس؟ 
منهنجي پياري امان تون کي خبر به آهي ته مان توکي ڪيترو ياد ڪندي آهيان تنهنجون سڀئي خوبصورت ڳالهايون ۽ آکاڻيون جن ۾ هميشه برائي جو خاتمو ٿيندو آهي، جڏهن ته حقيقي زندگي ۾ ائين ناهي. ان جو مون کي تجربو چڱي طرح ٿي چڪو آهي. تون مون کي هميشه دڙڪا ڏئي ڪري چيو ته مان اڃان ننڍڙي آهيان. پر اڄ اچي ڪري مون ڏس ته وقت جي بيرحم لهرن مون کي ڪيترو وڏو ڪري ڇڏيو آهي.
انسان صرف عمر سان وڏو ناهي ٿيندو پر زندگي جي جهول ۾ ملندڙ غم ۽ ناانصافيون زندگي کي اهو سڀ ڪجهه سيکاري ڇڏن ٿيون جيڪو اسان عمر سان گڏ نه ٿا سکون.
تنهنجي رنڪل گهڻي تبديل ٿي چڪي آهي، مون زندگي ائين نه سچيو هو ته مون سان ائين به ٿيندو ۽ نه ئي تون ڪڏهن ٻڌايو ته زندگي جي ٻيڙي ڪڏهن ڪڏهن بيرحم لهرن جي ور به چڙهي ويندي آهي. 
امان! مون کي جڏهن گهر مان کنڀيو ويو هو ان وقت مون تون کي رڙيون ڪري سڏ ڪيا، پر ان وقت تون ڪٿي هوئينءَ؟ جڏهن مان پهرين تون کي سڏ ڪندي هوس ته تون هڪ ئي سڏ ۾ جواب ڏيندي هوئينءَ پر جڏهن مون کي تنهنجي سخت ضرورت هئي ان وقت تون ڪٿي هوئينءَ؟
منهنجي رڙين تي ڪير به نه آيو؟ ۽ پوءِ مان مسلسل رڙيون ڪئي ڪندي رهيس، هاڻي مون کي پورو يقين ٿي چڪو آهي ته تنهنجي دنيا کي اکيون، ڪنن ۽ دل ناهي. جيڪڏهن انهن وٽ اهي هجن ها ته منهنجي تڪليف کي محسوس ڪن ها. پر ڪنهن به ڪجهه نه چيو. هن سڏي سفر ۾ مون ڇا مليو؟ 
اهو هڪ ڪاغذ تي لکڻ منهنجي وس کان ٻاهر آهي گهٽ ۾ گهٽ هاڻي ايتري سگهه بچي ناهي جو انڌن، ٻوڙن ۽ گنگن آڏو ڪاغذ ذريعي دانهه ڏيان. 
پياري امان! مون کي تڪليف ۽ ڏک ان وقت ٿيو هو جڏهن منهنجي ڪنن تي آواز پيا ته يقينن ڪٿي نه ڪٿي منهنجو به قصور هوندو؟ ڪٿي مان به ڏوهاري هوندس؟ 
مون کي خبر ناهي ڪنهن ڪيئن منهنجي لاءِ جملا ڳالهايا هوندا؟ پر مان ڏوهاري ۽ قصور وار ڪيئن ٿيس؟ ها .. ها .. مان غلطي تي آهيان منهنجو قصور اهو آهي ته مان تنهنجي ڌيءَ رنڪل ڪماري آهيان، منهنجو قصور اهو آهي ته مان هڪ غريب ۽ هندو ناري آهيان، انهن سڀني کان مٿي ته مان هڪ عورت آهيان پوءِ مان ئي ڏوهاري ٿيس. جيڪڏهن اهو منهنجو ڏوهه آهي ته پوءِ ان ۾ منهنجو ڪهڙو قصور؟ 
مان هميشه اهو سوچيو هو ته هن سماج ۾ اسان (نارين) لاءِ ڊگهي فهرست وارا سوالنامه هوندا آهن ۽ هڪ مردن لاءِ ڪجهه به نه. 24 فيبروري کان وٺي هينئر تائين مون تماشو بڻايو ويو؟ ايتري تذليل ٿيندي مون ان جو اندازو نه هو هڪ ناري هجڻ جو مون کي قيمت ادا ڪرڻي پئجي رهي آهي. ڪنهن به انهن کان سوال نه ڪيو ته تون ڪنهن جي گهر جي ناري تي نظر ڇو رکي؟ تون ان کي گهر مان ڪنهن جي چوڻ تي کنيو؟ 
پر جڏهن به سوال ڪيو ويو ته اهو ڇا مان فريال شاهه يا رنڪل ڪماري آهيان؟ 
امان تون کي ياد آهي جڏهن مون کي تون ٻڌايو هو ته عورت هڪ ديوي ماتا آهي، ان کي وڏو مرتبو هجڻ سان ۽ ان جي پير هيٺان جنت آهي، اڄ ڏسي وٺ ته جنهن جي پيرن هيٺان جنت آهي اهي ڪيتري نه عورت جي نيلامي لڳائي رهيان آهن، ڇا اهي عورت جي نيلامي لڳائن پيا يا پيرن هيٺان موجود جنت جي جي لڳائي رهيا آهن؟
عورت لاءِ چيل سڀئي ڳالهايون مون لاءِ هڪ Joke کان مٿي ڪجهه به ناهي، هاڻي امان تون ڪنهن کي اهڙو ڪجهه به ٻڌائجانءِ ته هن سماج ۾ انصاف لاءِ نالي ڪا شيءِ موجود آهي. آسمان هيٺان صرف دوکيبازي ۽ ناانصافي سان گڏ ڪوڙ منهن مٿي ڪري گهمي ٿو، رهي ڳالهه سچائي ۽ انصاف جي اهي ڪڏهن به هن دنيا ۾ وجود رکن ئي نه ٿيون. 
مون لاءِ سچائي ۽ انصاف اهي سڀئي ٻئي مخلوق جا لفظ لڳن ٿا، جن کي تنهنجي دنيا ۾ آڻي معصوم غريب ماڻهن کي چريو ڪيو وڃي ٿو.
جيئن مان چري ٿي هويس، مون ٻڌايو ويو هو ته چيف آف جسٽس جي شاهي ڪورٽ ۾ ڪنهن جي به ناهي هلندي، ان جي آڏو هن ملڪ جو وزير اعظم هٿ ٻڌي پيش ٿيندو آهي، مجال ٿيندو جو ڪير به چيف آف جسٽس آڏو ڪوڙ ڳالهائي.
امان! تون کي ان جو اندازو ٿيندو ته ان کان پوءِ مان وقت جي هر سيڪينڊ کي ڪيئن پئي گذاريو؟ 26 مارچ جي ڏينهن لاءِ مون ڪيتريون دعائون گهريون، جيڪو ڪجهه مون سان ميرپور ماٿيلو جي پوليس اسٽيشن تي ٿي گذريو، مان ان کي هڪ ڀيانڪ خواب جيان وسارئڻ جي پوري ڪوشش ڪئي ۽ پنهنجن دردن کي گڏ ڪري انهن کي دلاسو ڏيڻ لڳس ته نه نه ائين ناهي توهان سڀني کي جوڙي مان هڪ ٻئي نئين رنڪل پيدا ڪندس، هن دنيا ۾ جنم ڪيترن روپن ۾ ٿئي ٿو هڪ ماءٌ جنم ڏئي ٿي ته ٻيو جنم دردن جو جهان به ڏئي ٿو. 
مان پنهنجن دردن تي پاڻ ئي مرهم رکيم اهو ڄاڻيندي به ته هي سڄو سماج اکين ۽ ڪنن تي هٿ رکي خاموش بيٺل آهي اهي منهنجي لاءِ ڇا ڳالهائيندا؟ جن وٽ گناهگار صرف مان هوس ۽ اهي سڀئي پاڻ وڏا فرشتا هئا، پر مون دل تي هٿ رکي ڪري چيو ته نه مان انهن کي ٻڌائيندس ته سچ هي آهي. ۽ مان پنهنجن زخمي هٿن ۾ اُميد ۽ انصاف جي ديوي آڏو پيش ٿيس، پر انصاف جي ديوي جي اکين تي پٽي ٻڌل ڏسي مون اُميد کي اندر ٻاهر ڪڍڻ جي ڪوشش ڪئي ته جنهن جون اکيون ئي پٽي سان بند ڪيون وڃن ان جا ڪن به ته بند ڪرائي سگهجن ٿا. 
پر مان تڏهن به ڪوشش ڪري سچ ڳالهايو ۽ رڙيون ڪري پنهنجي لاءِ انصاف پينئڻ لڳس موٽ ۾ مون کي ڇا مليو؟
هاڻي ته مون کي شڪ ٿيڻ لڳندو آهي ته ڇا هن سماج ۾ انسان ۾ رهندا آهن؟ ڇا اهي سچ ۽ ڪوڙ جي پرک رکن ٿا؟
مون ڪٿي به اهڙو آواز نه ٻڌو جنهن ڪوڙ کي ڪوڙ چيو هجي، ايستائين جو گهڻن اهو چئي ڏنو ته مان هندو مذهب مان آهيان ۽ ذات پات جي مسئلن ڪري اسان ناريون گهرن مان نڪري شادي ڪنديون آهيون.
امان مون کي اهو سڀ ڪجهه ٻڌندي ايترو افسوس ٿيو ۽ ان کان وڌيڪ مون کي تو تي رحم اچڻ لڳو ته هڪ ماءٌ جي پرورش ۽ ان جي ممتا جي ايتري حد تائين تذليل ڪئي ويندي؟ تون يقين ڪر مان تنهنجي لاءِ ڪجهه نه ڪري سگهيس، تنهنجي تذليل ٿيندي مان نه پئي ڏسڻ چاهي، پر مان ڇا پئي ڪري سگهان؟ انهن ڪيتريون بيبنياد ڳالهيون جوڙي مون مٿان ٿيندڙ ناانصافي کي پردي ڏيڻ جي ڪوشش ڪئي آهي.
مون سمجهان ٿي ته تنهنجي حالت منهنجي پياري جيجل امان ڪيئن هوندي؟ ڇا تون سمجهي سگهين ٿي ته جڏهن تنهنجي مون تي رڙيون پيون هونديون مان ڪيترو نه ٽٽي هوس، پر مان ڇا پئي ڪري سگهيم، تون ۽ مان هن ملڪ جي شاهي ڪورٽ آڏو موجود هياسين، جيڪا ڪنهن به گهرائي سگهي ٿي پر تون ۽ مون کي اهو سمجهڻ گهرجي ها ته ڀل هن شاهي ڪورٽ آڏو ملڪ جي وزير اعظم هٿ ٻڌي اچي. ان جو مطلب اهو ناهي ته ان وٽ تنهنجي ۽ منهنجي لاءِ انصاف ڪرڻ جي سگهه به هجي. تون رڙيون ڪري درد کي آسمان جي ديوتا ڏانهن پهچايو، پر مان ڪيتري نه بي بس هوس ته مان هڪ رڙ به نه ڪري سگهيس، هڪ کي ٻانهه کان جهلي اهو نه چئي سگهيس ته مان سان ڇا ڇا نه ٿيو آهي؟ منهنجي زخمن تي ڪير مرهم هڻندو؟ 
مان ان ڏينهن انصاف جي ديوي کي بس هٿ ٻڌي خاموش ۾ چيو ته تون به ديوي آهين ۽ منهنجي مان به تنهنجي روپ جيان آهي، آخر تون ڪهڙي ديوي آهين؟ جيڪا هڪ ماءٌ جي دانهه تي لڙڪ نه ٿي لاڙي سگهي پوءِ مان پنهنجي اندر کي چيو ته جنهن ديس ۾ ماءٌ جي دانهه تي انصاف جي ديوي لڙڪ نه ٿي لاڙي سگهي ان مان انصاف جي اُميد ڪيئن رکي؟ 
امان! مون مٿان جيڪو ڪجهه به گذري پيو ان مان مون ايترو ئي سکيو ته جنهن سماج ۾ ناانصافي آزاد هجي، اتي هر سلڇڻي ٻائي جي ڌيءَ تماشو بڻائي ويندي.
مون کي توسان ڪا به شڪايت ناهي، پر مان تون آڏو هٿ ٻڌي معافي گهران ٿي ته مان تنهنجي درد تي مرهم نه رکي سگهيم، اي امان! منهنجو روح زخمن ۾ چور آهي، هاڻي جڏهن نوان زخم ملندا به آهن ته انهن کي پنهنجي لاءِ ڪا جڳهه ناهي ملندي پر اهي پنهنجي جڳهه وري به ٺاهي وٺندا آهن.
امان! ڪڏهن زندگي ۾ مونسان ضرور ملاقات ڪجانءِ ته پوءِ مان تون کي ٻڌائيندس ته مون سان ڇا ڇا ٿي گذريو؟ 
۽ مان انصاف لاءِ ٻئي مخلوق جي لفظ کي نه ٿي سڄاڻيان جڏهن انصاف تعصبپرستي ۽ مذهبن جا چوغا اوڙهي بيٺو هجي اهي ڪيئن سچائي جي پرک ڪري سگهندا؟ 
هتي هڪ هندو سنڌي ناري هجڻ ئي وڏو ڏوهه آهي، ها! منهنجي لاءِ هن سماج ۾ غيرت نالي ڪا شيءِ وجود نه ٿي رکي. تون ئي چيو هو ته غيرت مند ڪڏهن به ناانصافي کي برداشت ناهن ڪندا پوءِ تنهنجي ۽ منهنجي ناانصافي تي خاموشي ڇو هئي؟ 
تنهنجي دنيا ۾ اسان جهڙن نينگرين کي صرف ڪٽهڙي ۾ بيهاريو ويندو آهي. 
امان! مان پيڙاهه ۽ ناانصافي کي گهڻو ويجهو ڏيٺو آهي، وقت ڪٿي ڪيئن ٿو بيهي؟ هاڻي مان اُميد جو ڏيئو ٻارڻ ڇڏي ڏنو آهي. بس! وري به تون کي آخر ۾ ايترو چوندس ته تنهنجي تڪليف کي هر وقت مان محسوس ڪندي آهيان، هن سڄي دنيا ۾ تنهنجو تصور ئي منهنجي ڏک کي سهارو ڏيندو آهي. جيڪڏهن ان ڏينهن مان ڪجهه به ڳالهايان ها ته اهي سڀئي ملي ڪري مون کان تنهنجو سهارو کسي ڇڏين ها پوءِ هي سماج جنهن جي هي سڀئي ملي ڪري هام هڻي رهيا آهن ڪجهه به نه چون ها انهن جي دلين تي چرٻي چڙهي وئي آهي، جنهن کي تنهنجي صدا به رجهائي نه ٿي سگهي.
امان! تون جيڪو ڪجهه مون کي ٻڌايو، تنهنجو سماج ان کان وڌيڪ مختلف ۽ ڀيانڪ نڪتو. 
انهن تنهنجي رنڪل کان سڀ ڪجهه کسي ڇڏيو پر ها! تنهنجي احساس ۽ يادون ڪري به نه کسي سگهيو آهي، هي جيڪا هوا گهلي رهي آهي مان ان کي پيغام ڏيان ٿي ته تون تائين پهچائي ۽ توکي ٻڌائي ته تنهنجي رنڪل توکي ڀاڪر ڀري اهو نه چئي سگهي ته امان اچ ته ٻئي جهان ۾ هلون جتي تون ۽ مون کي انصاف لاءِ هٿ نه جهلڻا پون جتي تنهنجي پرورش تي ڪير سوال نه اُٿاري... امان! ڪنهن ٻئي جنم ۾ ملنداسين پر اهڙي ديس ۾ جنم ڏيجانءِ جتي انسان هجن ۽ انصاف جي ديوي جو اکيون ۽ ڪنن مٿان پٽي ٻڌل نه هجي پوءِ مان جنم وٺندس.
مون کي خبر ناهي مان ڇا ڇا لکيو آهي؟ بس! ايترو چوندس ته امان تون مون کي جنم ڏيڻ دوران درد کي محسوس نه ڪيو پر تون ته منهنجي درد کي به محسوس ڪري رهي آهين.
امان تون منهنجي ساهه ۾ اڄ به آهين، هي ڏور ڪير به ٽوڙي نه ٿو سگهي. انصاف جي ديوي ۾ دل آهي يا نه پر امان! مان اکيون بند ڪري چئي سگهان ٿي ته هڪ ماءٌ جهڙو دل هن دنيا ۾ ڪٿي به نه ملندو.
امان! تون ڪٿي آهين؟ مان توکي ڪيترا سڏ ڏيان ٿي...هر سڏ ڊگهين ڀتين سان لڳي موٽ کائي موڏانهن اچي ٿو.
امان ... تون ... ڪٿي .... آهين؟ 
Veengas@dailyibrat.com

Monday, 23 April 2012

Hindus in Pakistan accuse Muslims of kidnapping teens as wives

Hindus in Pakistan accuse Muslims of kidnapping teens as wives

The girls are forced to convert to Islam, rights groups say. In court, a few wives have chosen to stay with their husbands, but families say they were coerced.

Maharajni Andhrabai holds a photo of Rachna Kumari, her 16-year-old granddaughter, in Jacobabad, Pakistan. “I asked her, ‘Why did you leave us?’ ” the grandmother recalled. “She said, ‘I was forced to.’ She was weeping.” (Alex Rodriguez / Los Angeles Times / March 30, 2012)

JACOBABAD, Pakistan — Rachna Kumari, 16, was shopping for dresses in this city's dust-choked bazaar when it happened.

The man who her family says abducted her was not a street thug. He was a police officer.

Nor was he a stranger. Rachna's family knew and trusted him. He guarded the Hindu temple run by her father, an important duty in a society where Hindus are often terrorized by Muslim extremists, and he had helped Rachna cram for her ninth-grade final exams.

After she disappeared from the market, he did not demand a ransom. According to her family, he had an entirely different purpose: to force her to convert to Islam and marry him.

In a country where Hindu-dominated India is widely reviled as Enemy No. 1, Pakistan's Hindu community endures extortion, disenfranchisement and other forms of discrimination.

These days, however, Hindus are fixated on a surge of kidnappings of teenage girls by young Muslim men who force them to convert and wed. Pakistani human rights activists report as many as 25 cases a month.

Most occur in the northern districts of Sindh province, on the border with India and home to most of Pakistan's 2.5 million Hindus. The Hindu community is shrinking as families flee the area, which is run largely by Muslim feudal chiefs who own vast tracts of farmland and wield wide influence over politics, law enforcement and the courts.

Hindus say the forcible conversions follow the same script: The victim, abducted by a young man related to or working for a feudal boss, is taken to a mosque where clerics, along with the prospective groom's family, threaten to harm her and her relatives if she resists.

Almost always, the girl complies, and not long afterward, she is brought to a local court, where a judge, usually a Muslim, rubber-stamps the conversion and marriage, according to Hindu community members who have attended such hearings.

Often the young Muslim man is accompanied by backers armed with rifles. Few members of the girl's family are allowed to appear, and the victim, seeing no way out, signs papers affirming her conversion and marriage.

"In court, usually it's just four or five members of the girl's family against hundreds of armed people for the boy," says B.H. Khurana, a doctor in Jacobabad and a Hindu community leader. "In such a situation when we are unarmed and outnumbered, how can we fight our case in court?"

Prominent Pakistani Muslims have joined Hindu leaders in calling attention to the problem.

President Asif Ali Zardari's sister, lawmaker Azra Fazal Pechuho, told parliament last month that a growing number of Hindu girls are being abducted and held at madrasas, or Islamic religious schools, where they are forcibly converted. She and other lawmakers have called for legislation to prohibit the practice.

The issue was thrust into the spotlight by the case of Rinkle Kumari, a 17-year-old Hindu girl from the town of Mirpur Mathelo in the southern province of Sindh. The case was one of three that recently went before Pakistan's Supreme Court.

Kumari's parents, who are not related to Rachna's family, allege that five men broke into their house in late February, subdued Rinkle with a chloroform-soaked cloth and took her away. The parents say the girl was forced to convert to Islam and marry Naveed Shah, a neighbor.

Shah contends Rinkle acted willingly.

"She was not forced at all," said Shah's lawyer, Malik Qamar Afzal. "She embraced Islam freely, and afterward agreed to marry."

The day after the alleged abduction and conversion, Rinkle was allowed to meet with her mother at a district court.

"She told me, 'I have been kidnapped and I want to go with you,'" recalled her mother, Sulchani Kumari. "She was sobbing as she told me, 'For God's sake, take me away from that hell.'"



Copyright © 2012, Los Angeles Times

چيف جسٽس صاحب نوٽس وٺندوء؟ رنڪل ڪماري ۽ آشا ڪماري سان ڇا ٿيو؟

چيف جسٽس صاحب نوٽس وٺندوء؟
رنڪل ڪماري ۽ آشا ڪماري سان ڇا ٿيو؟

وينگس

چيف جسٽس صاحب سنڌ توهان کان اهو نه ٿي پڇي ته توهان سنڌ کي سوني پڳ پهرايو ۽ نه ئي سنڌ توهان کان هينئر ڪجهه گهُرَ ڪري پئي ته سنڌ جي ڪالاباغ ڊيم کان وٺي ڪراچي يونيورسٽين ۾ داخلائن جا سمورا مسئلا حل ڪيو، سنڌ توهان کان اهو به نه ٿي پڇي ته توهان 18 اپريل 2012 تي سنڌ جي نياڻين کي ٻڌڻ بينا بندوق جي هيٺان بيان ڇا لاءِ وٺڻ ڏنو انهن کي اوپ ڪورٽ ۾ ڇو نه ٻڌو ويو؟
سنڌ هاڻي پنهنجي حيثيت ڄاڻي ورتي آهي هن رياست ۾ انصاف سڀ لاءِ برابر پر سنڌ ۽ بلوچستان لاءِ انصاف ناهي اتي سڀ ڪجهه تبديلي ٿي وڃي پيو.
سنڌ سان ڪيتري ناانصافي ٿيندي آئي آهي جيڪڏهن سنڌ پنهنجي ناحق جو ڪيس هلائي ته شايد اهڙي ڪا ڪورٽ هجي جيڪا سنڌ جي درد کي ٻڌڻ جي سگهه رکي سگهي.
سنڌ درد برداشت ڪيو ۽ هي ٻه اکر لکڻ تائين سنڌ برداشت ڪري رهي آهي.
سنڌ توهان جو قميتي وقت وٺڻ لاءِ گهڻي معذرت خواه آهي ۽ هٿ ٻڌي معافي گهري پئي ته جيڪڏهن توهان انصاف پسند اعليٰ معتبر چيف جسٽس جي شان ۾ ڪا گستاخي ٿي وڃي ته معاف ڪجو جيتوڻيڪ پاڻ کي سو فيصد يقين آ ته اسان توهان جي شان ۾ ڪجهه نه ڳالهائي سگهنداسين پر توهان جي شاهي ڪورٽ مان 18 اپريل 2012 تي هندن نارين جي ڪيس سان جيڪو ڪجهه ڪيو ويو هاڻي اهو تاريخ جي سيني ۾ ائين رهندو جيئن رنڪل ۽ آشا ڪماري پڻ لتا جي مائيرن جي سينن ۾ کاٽ هڻي رهندو. جڏهن جڏهن انصاف ۽ حقن جهڙا لفظ انهن جي ڪنن تي پوندا اهي پهرين توهان کي ياد ڪنديون جڏهن توهان انهن سان انصاف ڪرڻ پري جي ڳالهه رهي انهن کي توهان ٻڌڻ به پسند نه ڪيو.
پر توهان جي فيصلي ۽ حڪم تي انهن هر قدم تي ايمانداري سان پروي ڪئي جڏهن ته ٻئي ڌر توهان جي فيصلي جي ڀڃڪڙي ڪندي رهي، اڄ هي سڀ ڪجهه لکڻ جو مقصد ته توهان نوٽس ۾ آڻيون جيتوڻيڪ ايترو ضرور يقين آهي ته توهان کي ان بابت سڀ خبر هوندي جيڪو ڪجهه اسان توهان کي ٻڌائڻ وڃي رهيا آهيون، ٻيو وري هي ڳالهه آن دي رڪارڊ هجي ته توهان جي حڪم جي توهين ڪئي وئي پر توهان ان توهين تي نوٽس نه وريو، ائين ڇو ماءِ لارڊ؟ ائين به ٿي سگهي ٿو توهان کي خبر نه هجي ان ڪري توهان جي نوٽس ۾ ڳالهه آڻڻ انتهائي ضروري آهي.
26 مارچ فيصلي مطابق ته رنڪل ڪماري دارا العمان ۾ رهندي ۽ هن سان ڪير به نه ملندو. رنڪل ڪماري جي ماءُ ۽ مامي راج ڪماري توهان جي حڪم جو احترام ڪندي رنڪل سان نه ملايا. پر توهان جي حڪم جي توهين ڪئي وئي، رپورٽ موجب ته دارالمان جي سپر وائيزر جي مدد سان نويد شاهه جي رنڪل ڪماري سان اڍائي ڪلاڪ ملاقات ڪرائي وئي، ذريعن موجب نامعلوم ماڻهو رنڪل سان ملڻ آيا ۽ اهي ماڻهو رات جو لاڳيتو 4 ڏينهن دارالمان ۾ رنڪل سان ملڻ لاءِ ايندا هئا ۽ کيس ڌمڪايو ويو ته جيڪڏهن هن نويد شاهه جي حق ۾ بيان نه ڏنو ته کيس به قتل ڪيو ويندو ۽ پوري خاندان کي به، رنڪل کي ڌمڪايو ويو ته هو سپريم ڪورٽ ۾ پنهنجو بيان تبديل ڪندي.
ڇا ماءِ لارڊ توهان ان تي نوٽس وٺندوء ته انهن توهان جي فيصلص جي توهين ڇو ڪئي؟ جڏهن وزيراعظم کي توهين عدالت ڪيس ۾ گهرايو وڃي ٿو ته پوءِ ڇا نويد شاهه ۽ اهي 4 نامعلوم ماڻهو وزيراعظم کان وڏي حيثيت رکندڙ آهن؟
ايترو ئي نه پر آشا ڪماري لاءِ پئسه ورتا ويا ڇا اها خبر توهان جي نظر مان نه گذري.
آشا ڪماري جي ڀيڻ توهان شاهي عدالت ٻاهريان بيهي ڪري چيو ته اسان سڄو ڏينهن بک تي آهيون ۽ اڄ اسان ان اُميد سان هتي آياسين، جيئن اسان سان انصاف ٿي سگهي، پر هن جج پئسه ورتا آهن ۽ اسان سان انصاف نه ڪيو. هاڻي اسان سڄي زندگي ڪيئن گذارينداسين؟
چيف آف جسٽس صاحب جيڪڏهن ملڪ جي صدر آصف زرداري کان مک به ماري وڃي ته توهان ان تي نوٽس وٺو ٿا پوءِ هن هيڏي وڏي ڪيس ۾ جتي توهان جي ڪيس جي توهين ٿئي ٿي اتي نوٽس ڇو نه ورتو ويو، سنڌ هن فيصلي کي انصاف جي بنياد تي ڪيئن ڏسي جڏهن هن جي هر پاسي ۾ ناانصافي ملي ٿي.
آشا ڪماري جي ڀيڻ جو بهادراڻو بيان تي هن ملڪ جو نظام انصاف ڪندي ان ننڍڙي ٻارڙي کي تسلي ڏيندوء ته هتي به تنهنجي لاءِ انصاف آهي.
چيف جسٽس صاحب توهان اسان کي واضح ڪريو ته ڇا هاڻي جيڪو به اغواه ۽ ان سان ڏاڍ ٿئي پوءِ اهي مذهب جو سهارو وٺن ته توهان انهن کي ائين ئي آزاد ڪندو ۽ توهان توهين عدالت تي نه نوٽس نه وٺندوء؟

published in Daily ibrat on 21 April 2012 in News Review Section

Sunday, 22 April 2012

Independent Judiciary disappoints Non-Muslim Minorities in Pakistan in forced conversion case

Independent Judiciary disappoints Non-Muslim Minorities in Pakistan in forced conversion case

The non-Muslim religious minorities were disappointed over the judgment of Supreme Court in the case of the forced conversion and forced marriage of three girls.

The Chief Justice of Pakistan Chaurdry Iftikhar Hussin ordered the police to record a statement of the girls and hand over them where they want to go. Later on, after protest of the advocates, he amended the order and the statements should be recorded in the registrar office. This is clearly the violation of article 9 of constitution 1973 of Pakistan.

Despite knowing, three petitions has already been launched against the police and Civil judges of Gotki and Mirpurmathelo in the High Court Sindh for their involvement in the abduction and forced conversion and forced marriage of the Hindu girls in Sindh.

Though under section 365 and section 7 terrorist acts FIR are already lodged against accursed person.

But he allowed the kidnappers (Sitting MNA Mian Mitho, Mian Aslam, Mian Rafiq, Hisam Kalwar, Naveed Sha, Mahfooz Shah and others) without hearing the parents to record the statement and even the parents and advocates were not allowed in the registrar office.

Moreover, during the proceeding of the case in the Supreme Court, the girls were remained under the pressure because they were not allowed to sit freely, even Chief Justice noticed it and ordered them to leave them alone but orders went in vein.

However, the more hurting for the parents, all minority and civil society was in the court room when Chief Justice did not record the statements of the depressed girls in the open court room but he should take a statement of the girls in camera in presence of advocates.

As the girls handed over the typed on white paper chit to Judges these were given by the police to girls. Where from the typed chits came in the hands of the girls in the shelter house in Karachi and Islamabad?

As per article 9 of the constitution of 1973 of Pakistan, the free will statement should be recorded separately from each girl before the Judges but unfortunately it was not done.

There were flaws in the judgment of the Supreme Court because it was written first and the statements of the girls were recorded later on which is clearly violation of the article 9 of the constitution 1973 of Pakistan.

It was observed in Supreme Court that Chief justice had always tried to interpret the case from its every angle but at this, he did not do so, even top known councils representing the parents tried to present the other aspects of the case but he clearly denied listening a single word.

It was extremely injustice with parents who were not allowed to meet the girls after the statement was taken under police custody and parents were crying and weeping outside of the court in front of media.

Even the Chief Justice forgot a statement given by Rinkle Kumari in first hearing in the Supreme Court on March 26, 2012, in which she said that she wanted to go with her mother and she cried for not leaving court even the media channels aired it. The Chief Justice clearly announced himself that she wanted to go with her mother.

On April 10, when so called acussed Naveed shah files the petition through council for meeting with Rinkle kumari at shelter house in Karachi and again the Chief Justice of Pakistan said that Rinkle Kumari wanted to go with her mother. Then what happened during last one week? Why behavior of high ups of government and judges was changed?

Although, the recommendations of National Assembly (NA) Standing Committee on Human Right and the recommendation of Islamic Ideology council (IIC) of Pakistan were also ignored by the Supreme Court.

The NA committee clearly suggested that the girls should not be allowed to stay in Shelter Home Karachi but instead they should be allowed to be stayed in any shelter home in Islamabad. Other recommendation of the committee was that four women Parliamentarian will take a statement from the girls in free atmosphere.

During the press conference held by IIC on March 26, 2012, IIC clearly announced that forced conversion and forced marriage was not allowed in the Islam and if Rinkle kumari wants to go back to the parents and she will not be murtab ( to be killed if he or she want to convert from Islam to other religion).

The role of police and lower courts in the Sindh remained so disappointed in resolving the issues of Hindu communities that it forced the majority of the Hindu families to leave Sindh. During last six month, 50,000 families of Hindu communities have migrated to India, if such situation persists, no will prevent the million people from Hindu communities to cross the Indian border legally and illegally.

Amar Lal former Advisor to Muhtarma Benazir Bhuto

Former Special Assistance to Prime Minister / Former Federal Minister / Chairman Pakistan Minorities Commission

Cell # 0092-3008261539

0092-332-8261539

3 hours agoParkash Talreja
Parent of Rinkle to go for Judicial Commission, Review Petition, International communities

The Parents of Rinkle Kumari said that we will file review appeal in Supreme Court and judicial inquiry of Mirpur Mathelo Terrorist Act, and torture and pressure of the police and force meetings with Rinkle Kumari at Karachi and during traveling to Islamabad and in Shelter home Islamabad.

They said that there are flaws in judgment. The judgment was written first and the statements of girls were taken later on. When they (girls) came out of Bakhtar Band Gari, there was a white paper typed chit in their hand given by police, and they pressured them.

Before they should go with accused persons or with parents, chief justice should hear them in camera in presence of advocates.

As per article 9, the free will statement should be recorded separately from each girl before the judges, it was not done.

Rinkle Kumari told one of his advocate out of the registrar office that on March 26, 2012, I gave a statement before Chief Justice that I will go with mother, but not allowed and I was under pressured and threatened in the shelter house, Karachi and Islamabad by police, Mian Mitho and his sons that you will be murted (any Muslim changes his religion will be killed) and killed if you will go back to Hindu family.

She told that I was sexually abused on February 26 and 27 during police custody in Sukkur and on March 25 and April 17 in shelter house Islamabad.

So to save my life and my parents, I have to do what police says under pressure and threats. She said in Supreme Court on March 26, I said to chief justice to record my statement but he did not record. And I told that I will sleep in the court but will not go to shelter home because they will kill me. She said that I told KTN that this is a Muslim country; they hear Muslims and not me and they cooperate each other and they will not provide justice.
Mr. Raj Kumar, Mr Amar Lal, former AG Sindh Yousuf Laghari and Shabir Shar council of family told that our senior advocate has decided to go on review and applied and requested for judicial inquiry and thinking to go to international court and UN human rights commission, Amnesty International and European Parliament and US Congress for justice and against religion discrimination.
We have already in contacts with Minorities MNAs, MPAs, MNA Azhran Pechuho, Nafisa Shah, Roshan Junejo, Hasil Khan Benzenjo and other liberal Muslims MNA and senator

It may be recalled that Rinkle Kumari kidnapped by Mian Mitho, Mian Aslam, Mian Rafiq, Naveed Shah, Mahfooz Shah and Hisam Kalawar and three others at 4:00 am on February 24, 2012 from Mipur Mathelo and FIR was launched after public protest at 8:00 pm.
On February 25, statement was recorded at Ghotki before civil judge and she wanted to go to mother but she was sent to police custody illegally. On February 27, Mirpur Mathelo Magistrate without hearing the parents and girl sent her to Naveed Shah and kidnappers.
However, On April 10, Speaking on seminar organized by Fundamentalist Extremist Religious organization Anjum Talba Islam (Suni Tahreek) in the Islamabad Hotel, Mian Mitho said that I will not accept the orders of the Supreme Court, I will follow shariat instead. If Rinkle go to the parents, she is murtad and killed.
Replying an other question, he said that I am not Gadi Nasheen of Barchundi Shareef and Mian Abdul Khaliq is Gadi Nashen and he said that all Gadi Nasheen of Sindh gets the money and returns to girls, they don’t covert. I am the only champion only in the Sindh.

Further, He said that I will not obey the orders of the President Asif Ali Zardari on this issue and the seat of MNA is under my foot.
1 The family and Concils have decided to file review appeal in the Supreme Court and judicial inquiry of the Mirpir Mathelo pubic event and firing of Mian Mitho and his culprits and colleagues, in this matter, FIR of kidnapped should be restored and under terrorist act section 7, they should be challend.
2 What happened in last six month with religious minorities (Hindu and Christian) in the Sindh and Balochistan including kidnapping of girls for forced conversion and ransom and also it is noted so many youngsters, religious scholars and saints and officers were kidnapped.

Council Amar Lal Former Advisor to Muhtarma Benazir Bhutto, Chairman Minority Commission, former Federal Minister and Special Assistance to Prime Minster.
Cell# 0092-8261539, 0092-332-8261539

Raj kumar Petitioner and Maternal uncle of Rinkle Kumari

Shahib Shar Council to Supreme Court

Marvi Sirmad Human Rights Activist and Column writer